خوردن غذا در
هند یک هنر است. از نوشیدن یک فنجان چای لب‌سوز در پیاده‌رو و فروبردن پاکورای ترد در سس نعناع زیر باران‌های وحشتناک هند گرفته تا تماشای کباب کردن گوشت در تنور و خوردن عدس‌پلوی هندی در کنار عزیزان، هر یک هنر مخصوص خود را دارد. غذای هندی که مورد علاقه بسیاری از مردم جهان است ذائقه‌ی میلیون‌ها نفر و همچنین سبک‌های آشپزی را دگرگون کرده. طعم بدیع
غذاهای هندی از تاریخ، میراث، آب‌وهوا و جغرافیای این کشور سرچشمه می‌گیرد. آداب و رسوم غنی، تنوع فلسفی و فرهنگی مانند طب آیورودا، از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب هند در خلق هنر آشپزی این شبه قاره نقش دارند. با
اسمارتیز همراه باشید تا با غذاهای هندی بیشتر آشنا شویم.
شاید این‌ها را هم بپسندید!
عادات غذایی در هند باستان
قدمت استفاده از ادویه‌جات مانند زردچوبه، هل، فلفل سیاه و خردل در هندوستان به 3000 سال قبل از میلاد بازمی‌گردد. مثلاً در متون کهن هندی به برخی مواد غذایی مانند برنج، کشک، روغن گی، انبه و برگ بتل اشاره شده است. اگرچه بسیاری از دستورالعمل‌های قدیمی از بین رفته، اما همین متون ارزش‌مند، اطلاعاتی در مورد انواع غذای هند باستان و مواد اصلی آن‌ها در اختیار قرار می‌دهد. این مواد اصلی پایه‌ی اساسی سبک آشپزی هندی بود که بعدها به دنیا صادر شد.
غذاهای هندی به ادویه‌جات و تند بودن معروف است.
گیاه‌خواری با بودیسم شروع شد و در پی آن، طب‌سنتی هندی یعنی آیورودا غذاها را به سه دسته‌ی ساتویک، راجاسیک و تاماسیک تقسیم کرد. کشورهای همسایه و منطقه نیز بر غذاهای هندی بی‌تأثیر نبوده‌اند. مثلاً انواع بریانی و کباب مانند کباب مغولی از این کشورها وارد هندوستان شده. مغول‌ها مزه‌ها و تکنیک‌های آشپزی جدیدی وارد هند کردند. بیشتر دستورغذاهای مغولی شامل کره، گوشت و خامه است. در دوره استعمار هند توسط
انگلیس نیز روش‌های آشپزی جدید مانند طبخ در فر و موادی مانند چیلی، سیب‌زمینی و گوجه به غذاهای هندی اضافه و جایگاه خود را تثبیت کرد.
غذاهای منطقه‌ای هند
کشور بزرگ هند بیش از 20 زبان اصلی، بیش از 700 لهجه و 9 دین مختلف را در خود جای داده. ادیان، نقش مهمی در نوع مواد غذایی غالب مناطق مختلف بازی می‌کند. مثلاً هندوها گوشت گاو نمی‌خورند، مسلمانان گوشت خوک نمی‌خورند و پیروان آئین جِین کاملاً گیاه‌خوارند.
غذاهای هندی؛ دین و فرهنگ هندی‌ها را می‌توان از روی غذای‌شان تشخیص داد.
این تنوع فرهنگی به بهترین وجه، نحوه‌ی تکامل مواد تشکیل‌دهنده‌ی غذا در مناطق مختلف هند را نشان می‌دهد. مثلاً بیشتر غذاهای هندی در روغن نباتی پخته می‌شود، اما در قسمت‌های شمالی و غربی بعضی از غذاها در روغن بادام‌زمینی درست می‌شوند. مردم شرق هند نیز به روغن خردل علاقه دارند و ساکنین ساحل غربی که تعدادشان زیاد است از روغن نارگیل استفاده می‌کنند.
اگر بخت یارتان باشد و بتوانید سراسر هند را بگردید و تمام غذاهای هندی را بچشید، متوجه تفاوت‌های ریز غذایی خواهید شد. معمولاً در رستوران‌های خارج از هند فقط یک نسخه کلی از غذاهای هندی سرو می‌شود و حق مطلب ادا نمی‌شود.
جنوب هندوستان
غذاهای جنوب هند به اندازه شمال آن غنی است؛ اما به روشی کاملاً متفاوت! آب و هوای گرم و مرطوب جنوب هند و نزدیکی اکثر ایالت‌ها به ساحل یک تجربه کاملاً متفاوت را برای شکموهای جنوب هند رقم زده است. بسیاری از افراد محلی گیاه‌خوارند یا فقط گوشت سفید همراه با کلی ادویه می‌خورند. خورش سامبار در کنار برنج و ادویه کاری و نان دوسا به همراه سس نارگیل از غذاهای محبوب جنوب هندوستان است.
شمال هندوستان
کشمیری و مغولی دو سبک معروف پخت غذا در بخش شمالی هند هستند. بسیاری از غذاهای پرطرفدار جهانی هندی از اینجا سرچشمه می‌گیرند. مثلاً روگان جوش (خورش گوشت قرمز) یا همان روغن جوش، یک غذای معروف کشمیری، مرغ تنوری (مرغ مزهدارشده) و چیکن تیکا (مرغ کباب شده) از معروف‌ترین غذاهای بین‌المللی این منطقه هستند. غذاهای شمال هند مملو از ادویه کاری و انواع لبنیات مانند پنیر، کره و خامه است. گوشت و انواع مختلف نان نیز بخش بزرگی از قوت غالب این منطقه را تشکیل می‌دهد. هندوستان را نباید بدون امتحان کردن گوشت آتشی ترک کرد.
غذاهای هندی؛ جوجه‌کباب تیکا را باید امتحان کرد.
شرق هند
به لطف شرایط اقلیمی شرق هند، برنج به وفور یافت می‌شود. سبزیجات سبزرنگ، میوه، دانه خردل، ماست و آرد نخودچی از مواد تشکیل‌دهنده اصلی در غذاهای شرق هند هستند. به علت مجاورت این منطقه با چین و مغولستان، فرهنگ غذاهایی مردم این منطقه تحت‌الشعاع این دو کشور قرار گرفته است. غذاهای این منطقه اغلب با روغن خردل و یک ادویه مخصوص به نام پان فوران که از ترکیب دانه زیره، سیاه‌دانه، دانه خردل، دانه رازیانه و تخم شنبلیله تهیه می‌شود، پخته می‌شوند. حتماً غذاهای این منطقه از جمله دسر پرطرفدار محلی‌ها یعنی سَندِش که از پنیر و شکر درست شده را امتحان کنید.
غرب هند
تالی در لغت به معنای سینی و در سنت غذایی هند نوعی چیدمان چندین غذا روی سینی (تالی) است که در مناطق مختلف هند متفاوت است. یکی از ایالت‌های صاحب سبک، گجرات است که همین نام روی این تالی مانده. برنج باسماتی و نان محلی موجود در این تالی کافی است تا شما را عاشق این سینی خوش رنگ و لعاب کند. کلاً غذاهای این منطقه، مانند کاری ماهی در محله‌ی گوآ و لال‌ماس (نوعی کاری با گوشت قرمز) در راجستان آدم را مسحور می‌کند. محلی‌های غرب هند به علت تنوع اقلیمی با آنچه در دسترس دارند مانند نارگیل و بادام‌زمینی غذا درست می‌کنند. حتماً حتماً میان وعده معروف خیابانی یعنی بلپوری را میل کنید. نه تنها پشیمان نمی‌شوید، بلکه دوباره سفارش خواهید داد.
غذاهای هندی؛ یک نوع تالی که در ان چند نوع غذا سرو می‌شود.
غذاهایی که باید در هندوستان امتحان کرد
درست است که خارج از هند هم می‌شود غذای هندی خورد. اما چشیدن طعم تند غذاهای هندی در شبه قاره هند مزه‌ی دیگری دارد. در سفر خود به هندوستان این چند غذا را حتماً امتحان کنید.
غذاهای هندی؛ جالموری یکی از چات‌های تند و تیز هندی است.
- سارسون‌کاساگ: سبزی خردل، سیر، زنجبیل و ادویه‌جات از مواد تشکیل‌دهنده‌ی این خوراک خوش‌مزه هستند که همراه با یک نان ذرت ترد سرو می‌شود.
- کباب سیخی: اگر می‌خواهید دلی از
عزا در بیاورید کباب سیخی که کره‌ی آب‌شده از سرورویش می‌چکد سفارش دهید.
این غذا شبیه کباب کوبیده خودمان اما کمی تندتر است. هیچ چیز مانند کبابی
که هنرمندانه روی آتش درست می‌شود اشتهای ما ایرانی‌ها را باز نمی‌کند.
- رول پاراتا: این ساندویچ خوش‌مزه
شامل مرغ مزهدارشده است که به همراه پیاز و سس نعنا داخل نان پاراتا
پیچیده می‌شود. این نوع ساندویچ در خارج از هند هم سرو می‌شود؛ اما این کجا
و آن کجا!
- چات: برای گیاه‌خواران، چات یکی
از بهترین میان‌وعده‌های خیابانی هند است. چات انواع زیادی مانند چانا،
سِی‌پوری، بِلپوری، داهی‌پوری، آلوچات و غیره دارد. تا حد ممکن همه را
امتحان کنید. سپس یک لیوان آب تگری هم سربکشید تا مزه غذا را احساس کنید.
- ماهی سرخ‌شده: این غذا واقعا ساده اما بسیار لذت‌بخش است. در این غذا ماهی
سفید را با کمی لیمو و صد البته طبق معمول با ادویه‌جات مختلف در روغن کم
سرخ می‌کنند.
- دام بریانی: دام بریانی یکی از
بی‌نظیرترین غذاهای هندی است. برای تهیه این غذا مرغ یا گوشت را برای چند
ساعت با گوجه‌فرنگی، سبزیجات، ادویه، پیاز و آب به اندازه‌ی کافی روی شعله
کم می‌گذارند تا بپزد. سپس با برنج دم‌کشیده مخلوط می‌کنند و روی گاز
می‌گذارند تا مزه‌ها حسابی مخلوط شود. در نهایت چیزی خلق می‌شود که آب دهان
هر بیننده‌ای را راه می‌اندازد.