ورزشگاه سن سیرو میلان

امروزه فوتبال امری جدا ناپذیر از زندگی مردم جهان و در واقع تبدیل به روزمرگی شده است. در این بین هر کسی طرفدار تیم خاصی است و اتفاقات آن را دنبال می‌کند‌. تیم‌های اینتر میلان و آث میلان جزو محبوب‌ترین تیم‌ها در سطح جهان هستند‌ که ورزشگاه اختصاصی دارند؛ ورزشگاه سن سیرو میلان یا جوزپه مه آتزا نامی است که به ورزشگاه این دو تیم داده‌اند. در این ورزشگاه که بزرگ‌ترین استادیوم ایتالیا است، علاوه بر بازی‌های داخلی آث میلان و اینتر میلان، بازی‌های تیم ملی فوتبال ایتالیا نیز برگزار می‌گردد. با اسمارتیز همراه شوید تا شما را بیشتر با ورزشگاه سن سیرو میلان آشنا کنیم.

ساخت سن سیرو در سال 1925 به دستور پیرو پیرلی به عنوان هدیه‌ای برای تیم خود یعنی میلان (آث میلان) آغاز شد. با تلاش‌ها و پیگیری‌های وی این ورزشگاه پس از گذشت مدت زمان 1 سال و 1 ماه و 15 روز، در 19 سپتامبر سال 1926 میلادی، افتتاح گشت. پیرو پیرلی که از سال 1909 تا 1929 میلادی رئیس باشگاه میلان بود، به پول زمان حال بودجه‌ای سه و نیم میلیون دلاری به این امر اختصاص داد. طراحی این استادیوم بر عهده‌ی اولیسه استاکینی و معماری آن بر عهده‌ی مهندس معروف ایتالیا، آلبرتو کوگینی، بود.

اولین مسابقه‌ای که در این ورزشگاه برگزار شد بین تیم‌های فوتبال میلان و سمپیردارنزه بود که به شکست میلان انجامید. در اولین بازی بین‌المللی نیز ایتالیا در مقابل چک اسلواکی قرار گرفت که بازی با تساوی به پایان رسید.

تا پایان سال 1935 این استادیوم متعلق به تیم میلان بود، ولی از آن به بعد به شهرداری میلان واگذار شد و در سال 1949 باشگاه اینتر میلان نیز به آن نقل مکان کرد تا این دو اعجوبه‌ی فوتبال ایتالیا و جهان شانه به شانه‌ی یکدیگر تاریخ را تغییر دهند.

این ورزشگاه با 4 جایگاه و گنجایش 35 هزار نفر افتتاح شد. پس از واگذاری این ورزشگاه به شهرداری در سال 1935، شورای شهر در سال 1938 طرحی با هدف افزایش ظرفیت استادیوم به تصویب رساند. این کار به معمار مشهور، روکا و مهندس کالتزولاری واگذار شد و این دو طرحی را به شورا ارائه دادند که در آن ظرفیت استادیوم به 150 هزار نفر افزایش می‌یافت؛ اما این طرح پذیرفته نشد و ناتمام ماند. دومین اقدام به توسعه ورزشگاه در سال 1954 کلید خورد و حدود 1 سال بعد در 26 اکتبر سال 1955 به بهره‌برداری رسید. در این زمان گنجایش ورزشگاه به 85 هزار نفر رسید.

پس از این بازسازی امکانات دیگری نیز به آن اضافه شد؛ به طور مثال 2 سال بعد از توسعه چندین نورافکن در سن سیرو نصب شد. 10 سال بعد یعنی در سال 1967 اولین اسکوربرد الکترونیکی به مجموعه اضافه شد. در سال 1979 طبقه‌ی دوم ورزشگاه توسعه یافت و ورزشگاه به طور کامل مدرن سازی شد. در ابتدای سال 1986 طبقه‌ی اول تماما به صندلی‌های امروزی مجهز شد که هر کدام از آن‌ها با توجه به موقعیتشان رنگ شدند. جایگاه مرکزی به رنگ قرمز، روبه‌روی آن به رنگ نارنجی، جایگاه شمالی پشت دروازه به رنگ سبز و جایگاه جنوبی پشت دروازه به رنگ آبی در آمدند.

در سال 1990، هنگامی که قرار بود جام جهانی در ایتالیا برگزار گردد، به علت کمبود بودجه، شهرداری تصمیم گرفت تا ورزشگاه سن سیرو میلان را توسعه دهد. طرح این بازسازی به این صورت بود: ساخت سومین طبقه برای افزایش ظرفیت و ساخت سقف برای حفظ تماشاچیان‌. این طرح توسط دو معمار مشهور‌به نام های جیانکارلو راگزاتی و انریکو هافر و مهندس لئو فینتری به اجرا در آمد. 

در سال 2008 برای رعایت اصول ایمنی مطابق با استاندارد‌های یوفا (اتحادیه فوتبال اروپا) ظرفیت ورزشگاه به 80 هزار نفر کاهش یافت.

در 2 مارس سال 1980، نام دیگری بر روی ورزشگاه گذاشته شد. جوزپه مه آتزا، بازیکن ملی ایتالیا با 33 گل ملی، از پرافتخارترین مهاجمان اینتر میلان بوده است که در سال 1973 در گذشت. وی در دو جام جهانی 1934 و 1938 حضور داشت که هر دو به قهرمانی ختم شد. 7 سال پس از فوت او، شهرداری نام وی را بر رو ورزشگاه سن سیرو قرار دارد. شاید برایتان جالبت باشد که بدانید:

ورزشگاه سن سیرو محل برگزاری مسابقات باشگاه‌های آث میلان و اینتر میلان است. همچنین اکثر بازی‌های ملی ایتالیا در این استادیوم اجرا می‌شود. تمامی افتخاراتی که در این باشگاه برای تیم ملی ایتالیا و دو تیم مهمان آن رقم خورده است، در موزه‌ی آن نگه‌داری می‌شود. این موزه پر از یادبودها و تقدیر نامه‌ها، جام‌ها، پیراهن‌های بازیکنان معروف، توپ‌های امضا شده و ... است که همه روزه علاقه‌مندان زیادی را به خود جذب می‌کند.

در این ورزشگاه مسابقات ورزشی دیگری نیز مانند بوکس و راگبی نیز برگزار می‌گردد‌. همچنین برخی از کنسرت‌ها و جشن‌های ملی هم در این ورزشگاه انجام می‌شوند. به عنوان مثال باب مارلی تنها کنسترتش در ایتالیا را در سن سیرو برپا کرد که با استقبال 90 هزار نفری روبه‌رو شد.

همه روزه به جز روزهایی که قرار است مسابقه در استادیوم برگزار شود، برای گردشگران تور بازدید از ورزشگاه سن سیرو اجرا می‌شود. هزینه‌ی این تور 10 یورو است که تنها شامل بازدید از رختکن‌ها، محل‌های پذیرایی، اتاق مطبوعات و زمین بازی است. این تور به همراه راهنما برگزار می‌شود و حدودا 30 الی 40 دقیقه طول می‌کشد. برای بازدید از موزه نیز باید مبلغ 7 یورو به صورت جداگانه بپردازید. ساعت برگزاری تور و بازدید از موزه 9:30 صبح الی 5 بعد از ظهر است.

اگر بخواهید برای تماشای بازی یکی از تیم‌های مستقر در ورزشگاه یعنی آث میلان و اینتر میلان بروید، باید وارد سایت رسمی باشگاه‌ها شوید و بلیط تهیه کنید. قیمت بلیط معمولا بین 21 تا 180 یورو است که در مقابل تیم‌هایی مانند یوونتوس و ناپولی تا 200 یورو نیز افزایش می‌یابند. سایت ورزشگاه سن سیرو میلان هم در این آدرس در دسترس است.

دسترسی به این ورزشگاه بسیار راحت است. این استادیوم در غرب شهر میلان قرار دارد. اگر می خواهید با مترو به سن سیرو بروید، باید از خط M5 استفاده کنید. این خط دو ایستگاه به نام‌های San San Stadio و San Siro Ippodramo دارد که فاصله کمی تا ورزشگاه دارند. دسترسی با ماشین شخصی نیز امکان پذیر است.

چندین هتل و رستوران در نزدیکی سن سیرو نیز قرار دارند تا تجربه رفتن به یکی از معروف‌ترین ورزشگاه‌های جهان را برای شما دلپذیرتر کنند. می‌توانید سری به یکی از رستوران های ایتالیا بزنید و لازانیا، غذای محبوب ایتالیایی را امتحان کنید. همچنین بد نیست جاهای دیدنی میلان را هم ببینید.