به جام جهانی 2018 روسیه که نزدیک می‌شویم تب و تاب مردم برای دیدن مسابقات فوتبال بالا می‌رود. حال که هم‌گروه‌های ایران یعنی تیم‌های فوتبال اسپانیا، پرتغال و مراکش، مشخص شده‌اند، بد نیست اطلاعاتی درباره جاهای دیدنی و فکت‌های جالب کشورهای‌شان هم بدانیم اما اطلاعات فوتبالی مثل ترکیب، بازیکنان و نوع فوتبال بازی کردن‌شان هم آوردیم.
وقتی پرتغال از جام جهانی 2014 حذف شد، کریستیانو رونالدو گفت: “اگر در تیم دو یا سه‌تا کریستیانو رونالدو داشتیم شاید موفق می‌شدیم.” این حرف برای هم‌تیمی‌هایش جالب نبود اما آن‌ها حرف کاپیتان را قبول کردند و تلاش‌شان دو برابر شد. در یورو 2016 این تیم پرتغال بود که زیر سایه کریستیانو غیرت و هماهنگی تیمی‌شان را نشان دادند و در آخر قهرمانی در جام ملت‌های اروپا را تجربه کردند.
برای بزرگ‌نمایی روی عکس کلیک کنید.
مادیرا یک شهر کوچک در پرتغال است که تا قبل از کریستیانو رونالدو کسی توجهی به آن نمی‌کرد. اما رونالدو زادگاهش مادیرا را به تمام دنیا معرفی کرد و حالا مادیرا از جاذبه‌های دیدنی پرتغال است. اگر مسیح نجات دهنده از مردم ریو و برزیل مراقبت می‌کند مجسمه رونالدو هم از مادیرا حفاظت می‌کند و سمبل امید کودکانی‌ست که فقیر هستند ولی آرزوهای بزرگی دارند.
موزه CR7 در مادیرا گردشگران را برای سفر به پرتغال تحریک می‌کند.
بازی ایران و پرتغال در جام جهانی یادآور بازی‌مان در جام جهانی 2006 است. رونالدو در آن بازی دروازه ابراهیم میرزاپور را باز کرد و باید دید در جام جهانی 2018 هم می‌تواند در مقابل ما گلزنی کند یا نه؟
اسپانیا را همه با آفتاب درخشانش، مراسم گاوبازی، جشنواره توماتینا، زورو و خاویر باردم می‌شناسند اما طرفداران فوتبال با شنیدن نام اسپانیا تنها “تیکی تاکا” به ذهن‌شان می‌آید. تیکی تاکا سبک فوتبال بازی کردن آن‌هاست و برای‌شان قهرمانی یورو 2008 و یورو 2012 و جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی را به ارمغان آورده است و این سبک بازی، کاری کرد تا تیم ملی اسپانیا حداقل برای 6 سال پادشاه فوتبال شود.
برای بزرگ‌نمایی روی عکس کلیک کنید.
تماشای بازی بازیکنانی مانند اینیستا، ایسکو، کوکه، ساول نیگوئز و دیگر بازیکنان مانند دیدن رقص فلامنکو و شنیدن صدای گیتار است. هرپاسی که می‌دهند مانند خطی بر روی نقاشی‌های پیکاسو و گویا می‌ماند که در آخر شاهکاری خلق می‌کند که به آن قهرمانی می‌گوییم.
گل فینال جام جهانی 2010 آفریقا جنوبی را آندرس اینیستا برای اسپانیایی‌ها به ثمر رساند
اثر پروانه‌ای می‌گوید اگر پروانه‌ای در آمریکا بال‌هایش را تکان دهد ممکن است در ژاپن سونامی بیاید. بادبزن‌های اسپانیایی که دست زنان این کشور است یک زبان نمایی و اشاره هم دارند و وقتی مردم بادبزن را در بارسلون و مادرید تکان می‌دهند شاید طوفانش را در جام جهانی 2018 روسیه ببینیم. هرچند که شانس قهرمانی تیم ملی اسپانیا نسبت به تیم‌های رقیب کمتر است اما هیچوقت نباید یک گاو عصبانی را دست کم گرفت.
برای بزرگ‌نمایی روی عکس کلیک کنید، دوست دارید بازی‌های جام جهانی را از نزدیک ببینید؟
شیرهای اقیانوس اطلس مانند ما پنجمین جام جهانی تاریخ فوتبال‌شان را تجربه می‌کنند. ناشناخته‌ترین تیم برای ما کشوری آفتابی و رنگی دارد. با شنیدن نام کازابلانکا یاد همفری بوگارت و اینگرید برگمان و داستان‌های عاشقانه آمریکایی می‌افتید اما باید گفت کازابلانکا شهری در مراکش است که جوانان مراکشی برای ساختن آینده خود به این شهر سفر می‌کنند.
کسانی که به شفشاون رفته‌اند ایده‌ی دوری حشرات را تایید می‌کنند.
درست است سبز و قرمز رنگ اصلی پیراهن تیم مراکش است اما شهری دارند که تمامش آبی‌ست. شفشاون مراکش؛ شهری با ساختمان‌های آبی! برخی می‌گویند رنگ آبی برای دور شدن حشرات است و برخی می‌گویند یهودیان رنگ آبی را مظهر خدا می‌دانند، اما علت اصلی آن هنوز معلوم نیست. برای رسیدن به شفشاون باید از شهر فز (فاس)، اتوبوس یا تاکسی سوار شوید چون هیچ فرودگاهی در این شهر وجود ندارد.
برای بزرگ‌نمایی روی عکس کلیک کنید.
تیم ملی مراکش بدون گل خورده پای به جام جهانی 2018 روسیه گذاشته است و دفاع قوی دارد. بازی قدرتی با چاشنی سرعت از ویژگی‌های این تیم آفریقایی است. همان‌گونه که الجزایر آفریقایی در سال 2014 در مرحله حذفی برای آلمان دردسرساز شد، مراکش هم می‌تواند برای ایران دردسرساز شود. سرالکس فرگوسن می‌گوید:”من بین بازیکنان آماده و بازیکنان با‌انگیزه همیشه با‌انگیزه‌ها را انتخاب می‌کنم” پس ایران باید مراقب این بازیکنان باشد چون می‌توانند معجزه کنند.