افراد زیادی شب‌ها بدون نگرانی و دغدغه‌ای خاص به رخت‌خواب می‌روند. آیا به نظرتان زمین مکانی نسبتا ایمن و سالم است؟ خب احتمالا جواب‌تان منفی‌ست. سیاره ما علاوه بر داشتن جاهای دیدنی و زیبا،
جاهای خطرناک را هم در دل خود جای داده است. از کشورهای جنگ‌زده گرفته تا سرزمین‌های مستعد فاجعه و جاهای ترسناک. مردم بومی این مناطق هر لحظه باید منتظر اتفاقات ناگواری باشند که شاید به قیمت جان‌شان تمام شود. پس اگر حتی آدم ماجراجویی هستید، سعی کنید هیچ وقت به جاهای خطرناک جهان نروید.
سوریه
کشوری آسیایی که
نزاع‌های داخلی آنجا را به مکانی ناامن برای گردشگران و مردم تبدیل کرده است. تا همین چند سال پیش گروهک‌های تروریستی به راحتی در شهرها و روستاهای سوریه حکمرانی می‌کردند و جان و مال مردم در خطر بود. بمباران مناطق مسکونی، محاصره‌های طولانی، حملات شیمیایی و گرسنگی تهدیداتی بود که سال‌ها مردم سوریه با آن دست و پنجه نرم می‌کردند.
با این‌حال به تازگی دولت سوریه موفق به آزادسازی سرزمین‌های کشورش شده اما هنوز ناامنی تهدیدی جدی برای مردم است. در اثر جنگ داخلی، بسیاری از خانه‌ها تخریب شده‌اند و بسیاری از سوری‌ها باید زندگی خود را دوباره از صفر شروع کنند. قبل از جنگ داخلی، این کشور آسیای غربی جاهای دیدنی بسیاری داشت که بر اثر جنگ تخریب شد.
شهر باستانی پالمیرا یکی از همین جاهای دیدنی بود که حالا فقط بخش کوچکی از آن باقی مانده است.
خطر اصلی: جنگ و ناامنی
شهر باستانی پالمیرا
جزیره مار (برزیل)
جزیره مار با نام رسمی
Ilha de queimada Grande، در سواحل شهر سائوپائولو برزیل قرار دارد. گردشگران جرات ندارند از اینجا بازدید کنند چون انواع و اقسام مارها در انتظارشان هستند!
مار طلایی (Lancehead) خطرناک‌ترین مار این جزیره است که با سم خود می‌تواند گوشت انسان را ذوب کند! در هر متر مربع از این جزیره حداقل یک مار وجود دارد. بر اساس افسانه‌های محلی، دزدان دریایی گنج‌های زیادی در اینجا دفن کرده‌اند و برای محافظت از آن‌ها مارها را در جزیره پخش کردند. پرندگان و حیوانات کوچک، خوراک اصلی مارهای اینجا هستند و سم این موجودات خزنده بسیار قوی‌تر از دیگر مارهای دنیاست.
خطر اصلی: مارهای سمی
جزیره مار
صحرای داناکیل (اتیوپی)
این صحرا در شمال شرق اتیوپی و شمال غرب جیبوتی قرار دارد. با اینکه دیدن صحرای داناکیل شما را یاد
زمین‌های مریخ می‌اندازد اما اینجا کلکسیونی از خطرات محیطی و انسانی جان و مال گردشگران را تهدید می‌کند. اکثر روزهای سال دمای منطقه به بالای 50 درجه سانتی‌گراد می‌رسد و گدازه‌های آتشین هر از چندگاهی از سطح زمین به بیرون پرتاب می‌شود.
غبارنشینان این منطقه از شدت فقر و زندگی سختی که دارند، بزهکاری‌های زیادی را تجربه کرده‌اند. آدم ربایی و دزدی در طول روز،
اتفاقی عادی در این صحراست! با اینکه صحرای داناکیل محیط زیبایی دارد، اما در سال‌های اخیر به دلیل افزایش خطرات محیطی و انسانی گردشگران کم‌تری جرات سفر به این ناحیه خطرناک را دارند.
خطرات اصلی: آدم‌ربایی، گرمای طاقت فرسا، آتش‌فشان و چشمه‌های آب گرم
صحرای عجیب داناکیل
ساحل (شمال آفریقا)
تقریبا در حاشیه صحرای معروف آفریقا (Sahara) منطقه به شدت گرم و خشکی به نام ساحل وجود دارد. چند ده پیش اینجا به هیچ وجه مکانی خطرناک برای انسان‌ها و حیوانات به حساب نمی‌آمد. اما در سال‌های اخیر به دلیل
استفاده نامتوازن از ذخایر آبی، ساحل به مکانی غیر قابل سکونت برای تمام موجودات تبدیل شد. این بی‌احتیاطی انسان‌ها تبعاتی مانند بیابان زایی و مرگ حیوانات را در پی داشت. به همین دلیل خشکسالی و قحطی مدت‌هاست که زندگی مردم محلی و حیوانات را به‌طور جدی تهدید می‌کند و هیچ شکلی از زندگی نمی‌تواند اینجا رشد کند.
بین سال‌های 1972 تا 1984، بسیاری از قبایل بومی ساحل به دلیل خشکسالی جان خود را از دست دادند. ساحل، نمونه‌ای کلاسیک از آسیب‌هایی است که انسان در دراز مدت به خودش می‌زند تا بتواند
لذت لحظه‌ای را تجربه کند.
خطر اصلی: کم آبی و گرما
عکسی غم‌انگیز از ساحل
اویمیاکون (روسیه)
هزاران مایل دورتر از مسکو و در قلب سیبری، روستایی به نام اویمیاکون قرار دارد. دمای بسیار سرد، اینجا را به منطقه‌ای خطرناک و غیر قابل سکونت دائمی تبدیل کرده است و فقط مردم بومی به این
آب و هوای خشن عادت دارند. کم‌ترین دمایی که برای اویمیاکون ثبت شده، منفی 72 درجه سانتی‌گراد است. فقط 500 نفر در این روستا زندگی می‌کنند و هنگام خواب مطمئن نیستند که روز بعد زنده می‌مانند یا نه! همچنین
تلفن‌های همراه در اویمیاکون قابل استفاده نیستند و محصولات کشاورزی در اینجا به سختی رشد می‌کنند.
خطر اصلی: آب و هوای بسیار سرد
آب و هوای بسیار سرد منطقه اویمیاکون
آلاگواس (برزیل)
تصور کنید در جایی حضور دارید که نمی‌دانید کی و توسط چه کسی تکه تکه می‌شوید! این منطقه وحشتناک در برزیل قرار گرفته است و آلاگواس نام دارد. میزان جرم و جنایت اینجا حتی از شهرهای
ریودوژانیرو و سائوپائولو هم بالاتر است. آلاگواس با اینکه فقط 3 میلیون نفر جمعیت دارد، اما سالانه بیش از 2000 نفر در این شهر به دلایل مختلف کشته می‌شوند که به نسبت مساحت و جمعیتی که دارد، بسیار زیاد است. برخی از گردشگران بدون آگاهی از خطرات وارد این شهر می‌شوند و اتفاقات ناگواری برای‌شان پیش می‌آید. اگر قصد سفر به برزیل را دارید، توصیه می‌کنیم هیچ‌وقت پا به آلاگواس نگذارید.
خطر اصلی: جرم و جنایت
نمایی از شهر آلاگواس
مونروویا (لیبریا)
در مونروویا پایتخت کشور لیبریا، فقر بیداد می‌کند. زاغه‌های اسفناک، شرایط نامناسب زندگی، بیماری‌های واگیردار مثل وبا، مصرف بالای مواد مخدر، فحشای نوجوانان و محرومیت از سرویس‌های بهداشتی مسائل اصلی اینجاست. علاوه بر این، این شهر انگار نفرین شده چون سیل و آلودگی هم گریبان‌گیر مردم است. حتی برای نفس کشیدن هم مردم باید مبارزه خسته‌کننده‌ای برای
بقا داشته باشند چون ماشین‌های قدیمی دائما در حال آلوده‌کردن هوا و تولید دی‌اکسیدکربن هستند.
خطر اصلی: فقر و تبعات آن
مونروویا پایتخت لیبریا
کوه سینابونگ (اندونزی)
جزیره سوماترا با محیط سرسبز و زیبایش سالانه میزبان گردشگران زیادی از سراسر دنیاست. اما کوه آتش‌فشان سینابونگ که در این جزیره قرار گرفته، شیرینی سفر را به کام گردشگران تلخ می‌کند. زندگی و بازدید از این منطقه جزیره خطرناک است چون هر سال آتش فشان سینابونگ حداقل یک بار فعال می‌شود و مردم را زیر خاکستر مدفون می‌کند.
از سال 2010 به بعد، سینابونگ فوران‌های شدیدی داشته است. اخیرا هم در 9 ژوئن 2019، کوه آتش‌فشان فعال شد و ستونی از خاکستر و دود به ارتفاع
7 کیلومتر فوران کرد. مردم ناحیه کوه سینابونگ همیشه در حالت آماده‌باش قرار دارند اما واقعیت این است که هیچ چیز نمی‌تواند امنیت مردم این ناحیه را تضمین کند.
خطر اصلی: فوران‌های آتش‌فشان
کوه سینابونگ
ساحل اسکلت (نامبیا)
ساحلی ترسناک و عجیب که در امتداد اقیانوس اطلس و کشور نامبیا قرار دارد. مردم محلی درباره اینجا می‌گویند: «خدا وقتی عصبانی بود اینجا را آفرید!» برخی قسمت‌های ساحل
لاشه و استخوان نهنگ‌ها و انسان‌هایی وجود دارد که با دیدنشان لرزه بر اندام هرکسی می‌افتد. بعضی دریانوردان بد شانس که مسیرشان را گم کرده بودند، در این ساحل پهلو گرفتند و در مبارزه با طبیعت خشن اینجا شکست خوردند؛ حالا هم فقط بقایای استخوان و کشتی‌شان اینجا وجود دارد.
هنگام وزش باد شدید در ساحل اسکلت، میلیون‌ها شن و ماسه در هوا پخش می‌شود؛ انگار هلیکوپتر بالای سرتان به فاصله چند متر در حال پرواز است. آب و هوای گرم و وزش بادهای شدید، اینجا را تبدیل به منطقه‌ای غیر قابل سکونت کرده است. البته هنوز هم گردشگران شجاع حتی برای چند دقیقه برای دیدن
فُک‌های دریایی و ساحل زیبا به اینجا سفر می‌کنند؛ اما احتمالا با دیدن بقایای حیوانات و انسان‌ها خاطرات خیلی خوبی از اینجا نخواهند داشت.
خطر اصلی: آب و هوای خشن
وجود اسکلت انسان و حیوان در ساحل اسکلت طبیعی‌ست!
دریاچه نمک ناترون (تانزانیا)
آفریقا مهد جاهای دیدنی بسیاری‌ست که البته خطراتی جدی جان گردشگران را تهدید می‌کند. دریاچه نمک ناترون هم جزو اینجور جاهای گردشگری‌ست. رنگ قرمز آب دریاچه، به نوعی به گردشگران هشدار می‌دهد که هرگز وارد دریاچه نشوند. در غیر این‌صورت
دمای 60 درجه آب، گوشت و پوست آن‌ها را ذوب می‌کند! آب دریاچه مملو از سدیم کربناتی‌ست که از کوه‌های مجاور وارد دریاچه می‌شود و PH آب بین 9 تا 10.5 است. برخی پرندگان و حیوانات متوجه بی‌رحمی این دریاچه نشدند و حالا فقط بقایای استخوان‌هایشان باقی مانده است.
خطر اصلی: دمای مرگبار دریاچه و اطراف آن
رنگ عجیب دریاچه نمک ناترون
فوکوشیما (ژاپن)
در تاریخ 11 مارس 2011، فوکوشیما یکی از بدترین بلایای هسته‌ای طول تاریخ را تجربه کرد. بعد از اینکه یک
زلزله و سونامی در این جزیره اتفاق افتاد و 15 هزار ژاپنی جان خود را از دست دادند، سامانه‌های خنک‌کننده نیروگاه اتمی فوکوشیما متوقف شد و انفجار سهمگینی مشابه حادثه
چرنوبیل اتفاق افتاد. با اینکه چند سال از این حادثه غم‌انگیز می‌گذرد، اما هنوز هم تشعشعات هسته‌ای تهدیدی جدی برای این منطقه به حساب می‌آید. پرتوهای ناشی از انفنجار نیروگاه، باعث بروز ناهنجاری‌های مختلفی در افراد و حیوانات ساکن در حاشیه این منطقه شده است و دولت ژاپن اجازه نمی‌دهد هیچ‌کس در این ناحیه خطرناک سکونت داشته باشد.
خطر اصلی: تشعشعات رادیو اکتیو
جزیره فوکوشیما
این مناطق شاید امروزه با تدابیر دولت‌ها خیلی هم خطرناک نباشند؛ بااینحال هنوز هم بسیاری از گردشگران از سفر به مناطق یاد شده امتناع می‌ورزند. اگر شما هم به مناطق خطرناکی را می‌شناسید که بهتر است دیگران به آن مناطق سفر نکنند، در قسمت نظرات با ما در میان بگذارید.