9 مکان گردشگری برای فاصله‌‌گذاری اجتماعی در زمان کرونا

1.    سالار دو یونی، بولیوی

دشت‌های نمک بولیوی که مانند آینه‌ای عظیم و یخ‌زده تا جایی که چشم کار می‌کند ادامه دارند، یکی از متروکه‌ترین مکان‌های جهان هستند. در این دشت‌ها هیچ مشکلی برای حفظ قانون فاصله گذاری دو متری با افراد دیگر پیدا نخواهید کرد، حتی اگر کسانی را دیدید که در آن اطراف قدم می‌زنند، حتما قبل از نزدیک شدن آن‌ها و از فاصله‌ای دور می‌توانید انعکاس آن‌ها را که در آینه‌ی نمکی زیر پایتان قابل مشاهده است، ببینید و از آن‌ها فاصله بگیرید.
در زمان مشخصی از سال، این دشت‌های خشک و پوسته پوسته، با لایه‌ای کم عمق از آب پوشانده می‌شود و یک توهم نوری زیبا را ایجاد می‌کند. لایه‌ی آب، این دشت 10582 کیلومتری را به یک آینه تبدیل می‌کند که می‌توان در آن بازتاب تمام چیزهایی که در اطراف آن وجود دارد را تماشا کرد.
بزرگ‌ترین دشت نمکی جهان انعکاسی متقارن از ابرهای شناور در آسمان آبی و کوه‌های امتداد یافته در افق گرفته تا هر فردی که روی سطح این دشت حضور دارد را به نمایش می‌گذارد.

2.    سالار دو آریزارو، آرژانتین

اگر بتوانید خودتان را به High Puna de Atacama که در نزدیکی مرز آرژانتین است برسانید، می‌توانید مکانی مناسب برای اجتناب از برقراری ارتباط با مردم در دوران شیوع کرونا پیدا کنید. تعداد بازدید کنندگان این محل که دارای بیابان‌های گسترده، دشت‌های نمک، دریاچه‌هیا فیروزه‌ای و سازه‌های سنگی با شکل‌هایی باورنکردنی است، از کویر معروف آتاکاما در شیلی هم کم‌تر هستند. از آن‌جایی که هنوز مسافران زیادی از وجود این مسیر خبر ندارند، احتمال خیلی کمی وجود دارد که زمانی که در سالار دو آریزارو هستید با گردشگران دیگر برخوردی داشته باشید.
مناظر متفاوتی مانند تپه‌های شنی، سنگ‌های پیچ خورده و دشت‌های نمکی گسترده در این مکان وجود دارد. کاملا ارزشش را دارد که به تنهایی به سالار دو آریزارو بروید. جایی که می‌توانید در آن یکی از بزرگ‌ترین دشت‌های نمکی جهان و همچنین یکی از عظیم‌ترین شگفتی‌های زمین یعنی Cono de Arita را ببینید.

3.    ساحل اسکلتی، نامیبیا

ساحل اسکلتی، نامی مناسب برای این بخش روح زده از سواحل ماسه‌ای در شمال نامیبیا است که بین رودخانه‌ی کونین و اوگاب واقع شده است. این فضای چشمگیر، پر از استخوان‌ نهنگ‌ها، معدن‌های رها شده و کشتی‌های افرادی است که در عبور از این آب‌ها شکست خورده‌اند. کافی است مه‌های غلیظی که بر فراز شن‌ها شناور هستند و بادهایی که شرورانه ماسه‌ها را در هوا می‌چرخانند را تصور کنید تا تصویر غم‌انگیز این مکان در ذهنتان شکل بگیرد. اما همین ویژگی‌ها هستند که این مکان را تبدیل به مقصدی عالی برای ماجراجویی و تنها سفر کردن می‌کنند.
با این حال، خط ساحلی آن‌قدرها هم که به نظر می‌رسد متروکه نیست. علی‌رغم ناهنجاری محیطی، تعدادی از حیوانات وحشی در این مکان زندگی می‌کنند. در میان سایر موجودات به احتمال زیاد می‌توانید کرگدن‌های سیاه، شیرها، زرافه‌ها و سایه‌ی عجیب و غول آسای یک فیل بیابانی را ببینید که به شکلی مرموز در تاریکی افق محو می‌شود.
قطعا برای رعایت فاصله‌ی اجتماعی به مکانی راحت برای اقامت نیاز پیدا خواهید کرد. در Shipwreck Lodge می‌توانید اقامتی مدرن را در محلی هنری با جزئیاتی کاملا لوکی در نزدیکی ساحل اسکلتی تجربه کنید. به این شکل می‌توانید حتی در دوران قرنطینه هم استایل خودتان را حفظ کنید.

4.    جزیره‌ی ورانگل، روسیه

در 500 کیلومتری شمال دایره‌ی قطب شمال، مکانی دورافتاده با آّب و هوایی زننده وجود دارد که رسیدن به آن دشوار و گاهی حتی غیرممکن است. ولی اگر بتوانید خودتان را به جزیره‌ی ورانگل برسانید، بدون هیچ مشکلی می‌توانید فاصله گذرای اجتماعی را رعایت کنید. درواقع در این جزیره احتمال برخورد با یک خرس قطبی بیش‌تر از یک انسان است. ولی بهتر است مراقب باشید، زیرا در ورانگل حدود 100000 گراز دریایی وجود دارد که ممکن است سعی کنند سد راه شما شوند.

5.    طبیعت حفاظت شده‌ی NamibRand، نامیبیا

از آن‌جایی که نامیبیا یکی از کم‌ جمعیت‌ترین کشورهای جهان است، تعجبی ندارد اگر بیش از یک مکان مناسب برای حفظ فاصله‌ی اجتماعی را در خود جای داده باشد. NamibRand یک محل حفاظت شده‌ی طبیعی به رنگ نارنجی است که با بیش از 2000 کیلومتر مربع زمین‌های ناهموار، کوه‌ها و تپه‌های ماسه‌ای محاصره شده است. با گذراندن چند روز در میان مناظر بیابانی و تماشای تیزشاخ‌ها و گورخرها واقعا احساس می‌کنید تنها انسانی هستید که روی کره‌ی زمین زندگی می‌کند.
اما شگفتی واقعی زمانی شروع می‌شود که خورشید غروب می‌کند و آسمان با ستاره‌های درخشان روشن می‌شود، در این هنگام منظره‌ی آسمان شب شبیه این است که یک نفر فراموش کرده چراغ‌ها را خاموش کند. این منظره‌ی شب‌های NamibRand دارای جایزه‌ی طلایی Dark Sky Reserves است. در این‌جا نه تنها تمام زمین متعلق به شماست، بلکه شما صاحب تمام آسمان هم هستید.

6.    Outback، استرالیا

Outback نمادین استرالیا به قدری گسترده است که هیچ‌کس تا به حال نتوانسته است عظمت آن را در قالب اعداد بیان کند. با این حال، به نظر می‌رسد منظره‌ی آفتاب‌ خورده و بی‎پایان این مکان به اندازه‌ی کافی بزرگ هست که بتوانید در آن‌جا فاصله گذاری اجتماعی را رعایت کنید.
در این‌جا کارهایی بیش‌تر از تماشا کردن مناظر هم وجود دارد و لزومی ندارد وقت خود را بدون انجام دادن کاری مفید تلف کنید. می‌توانید به دنبال کشف داستان‌های هنر اسکلتی بومی در سنگ‌های سرخ باشید، حیات وحش گسترده‌ مانند تماسح‌ها و کانگوروها را دنبال کنید، تعدادی از دیدنی‌ترین غروب‌های آفتاب روی زمین را تماشا کنید و یا به آسمان پر از ستاره‌ی شب خیره شوید.

7.    ارتفاعات اسکاتلند

در این مکان می‌توانید به تماشای تپه‌های سرسبز، دریاچه‌های بکر، آبشارهای حیرت انگیز و مناظر کوه‌های مرتفع بروید. ارتفاعات اسکاتلند نه تنها یکی از خلوت‌ترین مکان‌ها در کل انگلستان است، بلکه یکی از زیباترین آن‌ها هم هست. شکوه طبیعت در همه جا قابل مشاهده است، از پرندگانی که در آسمان پرواز می‌کنند تا اسبچه‌های شتلند که در مراتع می‌چرند. تنها چیزهایی که بشر به این مناظر بکر اضافه کرده است، قلعه‌های ویران شده‌ای است که آجرهای آن‌ها محو شده‌ و تقریبا با طبیعت اطرافشان ترکیب شده‌اند. تنها بودن در این مکان بیش از این‌که مسئولیتی اجتماعی باشد، شبیه نوعی درمان است. معمولا آنتن تلفن‌ها در این‌جا قطع می‌شود و همین هم باعث شده است که بتوانید در ارتفاعات اسکاتلند علاوه بر رعایت فاصله‌ی اجتماعی، از دنیای دیجیتال هم به طور کامل فاصله بگیرید.

8.    صحرای گبی، مغولستان و چین

کویر گبی که در میان تپه‌های شنی، کوه‌های صخره‌ای و پوشیده از برف و دمای بالای هوا و پر از نوسان دو کشور مغولستان و چین قرار گرفته است، بی‌شک محیطی خصومت آمیز است. با این وجود، در این محل فضا و تنوع کافی برای همه وجود دارد. ماجراجویی در صحرای گبی به راحتی پیدا می‌شود، می‌توانید کوهنوردی کنید، به تماشای گله‌ی شترهای بزرگ بروید و حتی پلنگ‌های برفی نادر را ببینید. گذراندن قرنطینه در این صحرا به هیچ وجه کسل کننده نخواهد بود.

9.    جزیره‌ی ایستر، شیلی

برای رفتن به جزیره‌ی ایستر، باید 3686 کیلومتر از سرزمین اصلی شیلی و بر فراز اقیانوس آرام پرواز کنید. با وجود آب و هوای نیمه گرمسیری، سواحل سفید و روشن و ماهی‌های رنگارنگی که در این جزیره وجود دارند و برای دیدن آن‌ها می‌توانید به غواصی بروید، جزیره‎ی ایستر یک بهشت پنهان محسوب می‎شود. مهم‌ترین نکته این است که با وجود افراد بومی کمی که در ایستر زندگی می‎کنند، تقریبا تمام جزیره تنها متعلق به خودتان است. تنها همراه شما مجسمه‌های موآ یا همان سرهای حک شده درون سنگ‌ها هستند که در خط ساحلی قرار دارند، بعضی از آن‌ها به جلو و بعضی به عقب تکیه داده‌ و همه‌ی آن‌ها به اقیانوس گسترده و خالی می‌نگرند. جزیره‎ی ایستر مکانی عالی برای رعایت فاصله گذاری اجتماعی است.